Mesafenin uzunluğu ve bir günlük rota olması sebebiyle araçla Sarız ilçesine yakın olan Kıskaçlı tesislerine kadar araçla geçip oradan bisikletle geri dönerek 4 Köy ziyareti edecektik.
Bu arada Kıskaçlı et konusunda meşhur ve yolculuk yapanların uğrak noktasıdır. Havası serindir ve iyi bir buruna sahipseniz :) dağlardan gelen kekik kokusunu alabilirsiniz. (Reklam olmadı umuyorum.) Her ne kadar konu yemek olsada yanımda mutlaka turun uzunluğu ve zorluk derecesine göre mutlaka yanımda artı yiyecek almaya çalışıyorum.
Nurettin abinin "lideriniz benim" derken ki tarzı tura damgasını vurdu. İlk durağımız küçüğüde olan Büyük Kabaktepe köyüydü. Yol ayırımından sadece 8km idi.
Sessiz sadece doğayı dinleyebileceğiniz ve trafikten uzak en fazla traktörün geçtiği dar, iki şeritli, yol kenarlarında evlerinin bahçesinde çalışan insanların küreklerini omuzlarına yaslayıp selam verme amaçlı sağ kollarını kaldırıp "uğurlar olsun" şeklindeki beden dili, kayılı tezeklerin ve kokusu şehirden uzaklaştığımızı rüzgarı ile yüzümüze vuran bir yoldu. (Yeniden yaşadım :) )
Küçük Kabaktepe köyü ile Değirmentaş köyü arasında Toybuk yaylasında Nurettin abinin öğretmen arkadaşı Lokman hocanın evinde misafir olduk. Taze demlenmiş çaylarımızı ve közlenmiş patetesleri hoş sohbetle tamamladık ve Değirmentaş köyüne hareket etmeye başladık.
Mevsim yaz bile olsa arazi şartlarından bulunduğumuz bölgenin kış şartlarının zorluluğunu hissedebiliyordum ki o sıra köyden bir kaç çocuk yanımıza geldiler. Mustafa ile tanıştık. Polis olmak istediğinden, köyde şartların zor olduğundan ve taşımalı eğitim aldıklarından bahsetti.
Bu arada ben haritadan çevreyi incelerken Tufanbeyli ilçesine 23-25km olduğunu gördüm fakat yolun bisikletlerimize uygun olmadığını öğrendikten sonra vazgeçmek durumunda kaldık.
Dönüşte yol kenarında balcılık ile uğraşan insanlarla molalarda kısa kısa sohbetlerimiz oldu.
Balın içinde şeker varmı sorusuna sinirlenen satıcı ayrıca gülme kaynağımız oldu.
Güneş sıcaklığını yavaş yavaş yitirirken ve asfaltta pedal çeviren gölgemizin huzurunu bu rota ile bir kez daha yaşamayı isterdim.
Rıfat Behram Soyuğur
